monumenta.ch > Hieronymus > sectio 377 > sectio 10 > sectio 106 > sectio 15 > sectio 16 > sectio 248 > sectio 96 > sectio 34 > sectio 2 > sectio 14 > sectio 14 > sectio 95 > sectio 71 > sectio 89 > sectio 139 > sectio 103 > sectio 18 > sectio 12 > sectio 395 > sectio 128 > sectio 464 > sectio 9 > sectio 64 > sectio 6 > 16 > sectio 11 > sectio 72 > sectio 43 > sectio 56 > sectio 27 > sectio 141 > sectio 8 > sectio 3 > sectio 92 > sectio 80 > sectio 90 > sectio 57 > 11 > sectio 31 > 19 > sectio 35 > sectio 188 > sectio 51 > 7 > sectio 114 > sectio 140 > sectio 13 > sectio 26 > sectio 388 > sectio 6 > 20 > sectio 38 > sectio 2 > sectio 128 > sectio 392 > sectio 79 > sectio 3 > 23 > 8 > sectio 359 > sectio 120 > 4 > 14 > sectio 1 > sectio 16 > 43 > 2 > sectio 23 > sectio 24 > sectio 6 > 2 > sectio 180 > sectio 1 > sectio 201 > sectio 52 > sectio 160 > sectio 30 > sectio 89 > sectio 60 > sectio 22 > sectio 24 > 8 > sectio 218 > sectio 1 > sectio 19 > sectio 13 > sectio 47 > sectio 69 > sectio 38 > sectio 125 > 10 > bnf17226.216 > sectio 467 > 77 > sectio 4 > . . . > sectio 23 > 19 > . . . > sectio 21 > sectio 428 > sectio 95 > sectio 6 > 7 > sectio 18 > sectio > 5 > 44 > bnf10439.190 v > sectio 119 > sectio 11 > sectio 36 > 6 > sectio 39 > sectio 198 > sectio 58 > sectio 319 > 2 > sectio 42 > sectio 59 > 10 > 6 > sectio 236 > sectio 19 > sectio 8 > 5 > sectio 48 > . . . > 4 > sectio 92 > sectio 9 > sectio > 4 > sectio 31 > sectio 2 > 2 > sectio 13 > 8 > sectio 153 > sectio 322 > sectio 386 > sectio 44 > sectio 57 > sectio 154 > sectio 16 > 4 > sectio 421 > Hildebertus Cenomanensis, Sermones, p2, 66
Hildebertus Cenomanensis, Sermones, SERMONES DE SANCTIS, , LXV. IN FESTO NATIVITATIS SANCTI IOANNIS BAPTISTAE SERMO UNICUS. <<<     >>> LXVII. IN FESTO SS. PETRI ET PAULI SERMO SECUNDUS.

LXVI. IN FESTO SS. PETRI ET PAULI SERMO PRIMUS.

1  « Vidi et ecce candelabrum totum aureum, et duae olivae erant super illud; una a dextris et altera a sinistris; et dixit mihi angelus qui loquebatur ad me: Scis quid sunt haec? Et dixi: Nescio. 2  Et ait: Hi sunt duo filii olei, assistentes Dominatori universae terrae (Zach. IV, 1 et seqq.). 3  » Zacharias propheta hanc visionem vidit, cuius partem exposuit angelus. 4  Dominum vidit. 5  Magnus ergo fuit qui vidit, maior qui ostendit, maximus quem vidit. 6  Scilicet Christus homo: quod ergo angelus exposuit, ne exponas. 7  In parabolis enim quas Dominus exposuit, in iussionibus angelus explanavit. 8  Nullus sanctorum Patrum aliter ausus est exponere, neque addere, immutare, vel minuere. 9  Quod autem relinquitur intactum, praelatis est ad exponendum reservatum. 10  Dixit ergo angelus: Candelabrum totum aureum est Dominator universae terrae. 11  Duae olivae sunt duo viri, vel filii olei, assistentes ei, Petrus scilicet et Paulus. 12  Dominator siquidem universae terrae Christus est. 13  Postquam enim surrexit, discipulis apparens, ait: « Nolite timere, ego vici mundum. 14  Tradita est mihi omnis potestas in coelo et in terra (Ioan. XVI, 33). 15  » Quod merito candelabrum dicitur. 16  Candelabrum enim duo in se habet: materiam et formam, aurum scilicet et figuram sibi impressam. 17  Sic et Christus in duabus naturis. 18  Per aurum divinitas significatur; per formam, humana natura designatur, sub qua latuit divinitas. 19  Calceata enim venit ad nos divinitas, et habitu inventus ut homo. 20  Hoc candelabrum totum aureum est. 21  Aurum tria significat divinitatem, sapientiam, et charitatem. 22  Si per aurum divinitas intelligatur, totum aureum est. 23  Plenitudo enim divinitatis in eo habitavit corporaliter (Coloss. II). 24  Si etiam per aurum sapientiam intelligas, totum aureum est. 25  Ipse siquidem plenus est sapientia, super quem scilicet requievit Spiritus sapientiae et intellectus. 26  Ipse nimirum est sapientia Patris. 27  Demum, si per aurum sapientiam significes, et sic totus aureus est, quia plenus fuit charitate. 28  Sola enim charitate, de secreto deitatis, de sinu Patris egressus, in mundum venit, et humanum genus redemit. 29  Huic Dominatori dixit angelus, duos filios olei assistere, cuius rei quia causam non docuit angelus, moveri possumus cur hos ei dixit assistere, et silentio praeteriit decies centena millia ei assistentia. 30  Hoc est discutiendum et prius, quia et ab angelo hoc fuit intactum. 31  Filii olei, vel viri misericordiae dicti sunt Petrus et Paulus, ad notandum plenitudinem, id est plenitudinem misericordiae sicut solemus dicere: alabastrum unguenti, lagenas vini, cadum olei. 32  Ad quod intelligendum, sciendum est quod in generalitate hoc nomen oleum designat unitatem gratiarum, ut ibi: « Unxit te Deus, Deus tuus oleo laetitiae prae consortibus tuis (Psal. XLIV, 8). 33  » - « Inveni, dicit Pater, David servum meum (Psal. LXXXVIII, 23), » id est Christum, usque ad mortem obedientem, oleo, id est Spiritu sancto subdit, meo, id est a me procedente, unxi eum; super ipsum namque requievit Spiritus sanctus. 34  Plenitudinem quippe donorum in se habuit. 35  In specialitate vero hoc nomen oleum, quantum ex sacris Scripturis colligi potest, sex designat gratias; duas secundum sui naturam, et quatuor secundum efficientiam et usum. 36  Naturaliter oleum levitatem habet et pinguedinem. 37  Per levitatem, misericordiam intelligimus; per pinguedinem, charitas significatur. 38  Quod autem per oleum misericordia intelligatur, habetur in illa parabola stabularii, qui vulnerato vinum et oleum apposuit (Luc. X). 39  Stabularius, id est Christus, humanum genus vulneratum sanavit [supp. oleo], id est misericordia, et vino, id est veritate. 40  Veritas enim de terra orta est, id est Christus de virgine Maria, et misericordia, et veritas obviaverunt sibi. 41  Quod vero per pinguedinem charitas significetur, habetur ibi: « Inveni David servum meum, oleo sancto meo unxi eum (Psal. LXXXVIII, 21). 42  » Et praecipitur: « Omnis adeps Domini erit (Levit. III, 18). 43  » Tria sunt genera adipis. 44  Est adeps intestinorum, iecoris et renum; secundum duplicem charitatem, est charitas ad Deum, est charitas ad nos ipsos, est charitas ad proximum. 45  Omnis ergo adeps Domini tantum est, quia nulla eleemosyna, nulla operatio fructuosa est sine charitate. 46  Videndum est quare dicantur hi viri pleni misericordiae. 47  Annon ideo hoc dictum est quia misericorditer actum est cum eis? Hoc quidem verum est. 48  Apostolus enim ait: « Blasphemus fui et persecutor, nunc autem misericordiam consecutus sum (I Tim. I, 13). 49  » Similiter et cum Petro misericorditer actum est, qui licet fidem negaverit, tamen veniam meruit. 50  Maxime tamen misericordiae viri sunt, quia misericorditer egerunt nobiscum, instruendo, praedicando, ad fidem nos trahendo. 51  Inquiramus ergo si pleni fuerint charitate. 52  Producamus Apostolum; aetatem habet, pro se loquatur. 53  Ipse de se dicit, quia « neque mors, neque vita separabunt me a charitate Christi (Rom. VII, 35). 54  » Sed quia saepe particularia proferebat, quae minus utilia, sicut: « Domine, si oportuerit me mori tecum, non te negabo (Matth. XXVI, 35); » audiamus Christum ei testimonium perhibentem: « Simon, diligis me plus his? » (Ioan. XXI, 15.) Secundum effectum quatuor genera [f. officia] designantur in oleo. 55  Oleum enim valet nautis, cum in abysso aliquid perscrutari volunt; valet et ad cibos condiendos; utile est ad lucernam, et ad medicinam. 56  Primum est in aquis, secundum in lagena, tertium in lucerna, quartum in medicina. 57  Primum effunditur, secundum reservatur, tertium accenditur, quartum conficitur. 58  Primum exilit, secundum reficit, tertium illuminat, quartum medelam praestat. 59  Primum est confessionis, secundum praedicationis, tertium virtutis, quartum intercessionis. 60  De oleo confessionis dicit: Salomon: « Non deficiat oleum de capite tuo (Eccle. IX, 8), » id est non absit confessio cordi tuo. 61  Si bonus es, confitere laudes; si malus es, confitere peccata. 62  Et hoc oleum contrarium est oleo adulationis, de quo dicitur: « Oleum peccatoris non impinguet caput meum (Psal. CXL, 5). 63  » De oleo praedicationis dicitur in Canticis: « Oleum effusum nomen tuum (Cant. I, 2). 64  » - « In omnem terram exivit sonus eorum (Psal. XVIII, 15). 65  » De oleo virtutis, id est operationis miraculorum, legitur in Veteri Testamento: « Oleo enim ungebantur manus sacerdotis in dextro pollice, simul cum sanguine arietis consecrationis (Levit. XVIII, 14). 66  » In manibus autem intelliguntur operationes miraculorum. 67  De oleo intercessionis dicitur in Evangelio: « Date nobis de oleo vestro, quia lampades nostrae exstinguntur (Matth. XXV, 8), » id est intercedite pro nobis. 68  Videamus si Petrus et Paulus habuerint oleum confessionis. 69  Audiamus itaque Apostolum confitentem quando Dominus apparuit ei in via, et dicentem: « Domine, quid me vis facere? » (Act. IX, 6.) Ecce qui prius notaverat Christum blasphemiis, et qui persecutus fuerat ipsum, iam vocat ipsum, Dominum; promittit se non amodo secundum propriam voluntatem vivere, dicens: « Domine, quid me vis facere? » Audi et Petrum confitentem et dicentem: « Ecce nos reliquimus omnia, et secuti sumus te (Matth. XXIX, 27). 70  » Non est cursim praetereundum de confessione Petri et Pauli et Ecclesiae. 71  Si Petrus fervore dilectionis minus circonspectae, solitus fuit dicere: « Ecce nos reliquimus omnia; » quae sunt haec omnia quae dicit se reliquisse? Legitur quod « charitas omnia credit (I Cor. XIII, 7). 72  » Sine his quae creduntur non potest esse salus; haec non reliquit. 73  Legitur et de aliis: « In omnibus exhibeamus nosmetipsos sicut Dei ministros (II Cor. VI, 4). 74  » Nunquid illa reliquit? Sunt et omnia de quibus dicitur: « Primum quaerite regnum Dei et iustitiam eius, et haec omnia adiicientur vobis (Matth. VI, 35). 75  » Sed sine his non potest vita humana subsistere. 76  Sed ecce iam in veniemus quae omnia reliquit. 77  Illa scilicet de quibus dicitur in Ecclesiaste: « Vanitas vanitatum, et omnia vanitas (Eccle. I, 2). 78  » Haec omnia reliquerat, scilicet amorem mundi, concupiscentias saeculi. 79  Item, cum Petrus solus loqueretur, quare dixit: « Ecce nos reliquimus omnia (Matth. XXIX, 27). 80  » Quoniam duo sunt in homine: caro et anima. Aliquando caro [dicit]: Omnia relinquo, sed non anima. 81  At e Gregorio: « Non est sufficiens haec relictio. 82  » Dicit ergo: « Reliquimus omnia, homo interior et exterior, quasi unus eorum loqueretur. 83  Ego exterior simul cum interiore omnia reliquimus. 84  » Quod vero oleo praedicationis pleni fuerint manifestum est. 85  Nonne Paulus dicit: « Transivi a Ierusalem in Illyricum mare, praedicando: Et vere plus omnibus laboravi (I Cor. XV, 10). 86  » De Petro legitur in Actibus apostolorum quod ad praedicationem eius una die « ceciderunt [crediderunt] tria millia, et in alia die quinque millia (Act. II, 42). 87  » De oleo virtutis, id est operationis miraculorum quibus eminuerunt, quid attinet dicere? Nonne legitur quod ad umbram Petri sanabantur infirmi? (Act. V.) Non legitur hoc de Christo. 88  Salva reverentia Christi maiora fecit Petrus quam Christus. 89  In Petro adimpletum est quod Christus dixit: « Et hoc quod facio facietis, et maiora horum facietis (Ioan. XIV). 90  » De Paulo, ut reliqua quibus fulgebat nunc omittamus, ex Scripturis certum habemus, quod quoscunque excommunicabat, diabolus illico eos vexabat. 91  Quod autem gratia intercessionis specialiter attribuebatur eis, mirum est in oculis nostris; cum et mediator Dei et hominum sit noster ibi advocatus, et gloriosa Virgo, nec non et beatus Ioannes, quo maior non surrexit, ut scriptum est, inter natos mulierum, pro nobis intercedant. 92  Tamen Petrus et Paulus tenerius pro nobis et arctius supplicant, quia et ipsi gravissime peccaverunt. 93  Nonne Paulus fuit blasphemus, et persecutor Ecclesiae manifestus? Petrus quoque factus est coram Domino [noster intercessor], sed fidem suam negavit. 94  Nullus ergo gravius peccavit. 95  Quanto fortius experti sunt nostros excessus, tanto exactius implorant Dominum pro nobis. 96  Sicut legitur Dido Aeneae inter caetera dixisse: Non ignara mali, miseris succurrere disco
(VIRG., Aeneid.) Inde est quod specialiter dicuntur hic ei assistere, licet multa millia angelorum et spirituum sanctorum assistent ei. 97  Christus enim tanquam imperator, unum habet iudicem, scilicet Petrum, et alterum doctorem, scilicet Paulum. 98  Petro quidem traditae sunt claves regni coelorum. 99  Petrus aperit eos, et claudit eos. 100  Sententiam Petri sequitur sententia Christi. 101  Dictum est enim ei: « Quodcunque ligaveris super terram, erit ligatum et in coelis (Matth. XVI, 19). 102  » Non est dictum: Quodcunque ligaverit Christus, sed: [Quodcunque] ligaverit Petrus. 103  Hos igitur habet assessores, hos habemus fidelissimos intercessores. 104  Sed, si pro omnibus preces Domino fundunt, tamen pro claustralibus, pro viris religiosis, pro vobis ad quos loquor propensius intercedunt. 105  Vos quidem de Benedicto et aliis gloriamini, a quibus ordinis vestri suscepistis religionem. 106  Sed de his maxime potestis et debetis gloriari et confidere, a quibus accepistis ordinis vestri seminarium et ordinem. 107  Tria enim sunt in ordine vestro, ortus, progressus, et finis. 108  Ortus, est mundi contemptus; progressus, obedientia; finis, ad Dominum praesentia usque in finem. 109  A Paulo habetis progressum, ubi dicitur: « Domine, quid me vis facere? » (Act. IX, 6.) A Petro habetis ortum, ubi dicitur: « Ecce nos reliquimus omnia; » finem, ubi dicitur: « Et secuti sumus te (Matth. XIX, 27); » scilicet, usque in finem perseverantiam habuimus. 110  Quod ipse praestare dignetur, qui vivit et regnat per omnia saecula saeculorum. 111  Amen.


Hildebertus Cenomanensis, Sermones, SERMONES DE SANCTIS, , LXV. IN FESTO NATIVITATIS SANCTI IOANNIS BAPTISTAE SERMO UNICUS. <<<     >>> LXVII. IN FESTO SS. PETRI ET PAULI SERMO SECUNDUS.
monumenta.ch > Hieronymus > sectio 377 > sectio 10 > sectio 106 > sectio 15 > sectio 16 > sectio 248 > sectio 96 > sectio 34 > sectio 2 > sectio 14 > sectio 14 > sectio 95 > sectio 71 > sectio 89 > sectio 139 > sectio 103 > sectio 18 > sectio 12 > sectio 395 > sectio 128 > sectio 464 > sectio 9 > sectio 64 > sectio 6 > 16 > sectio 11 > sectio 72 > sectio 43 > sectio 56 > sectio 27 > sectio 141 > sectio 8 > sectio 3 > sectio 92 > sectio 80 > sectio 90 > sectio 57 > 11 > sectio 31 > 19 > sectio 35 > sectio 188 > sectio 51 > 7 > sectio 114 > sectio 140 > sectio 13 > sectio 26 > sectio 388 > sectio 6 > 20 > sectio 38 > sectio 2 > sectio 128 > sectio 392 > sectio 79 > sectio 3 > 23 > 8 > sectio 359 > sectio 120 > 4 > 14 > sectio 1 > sectio 16 > 43 > 2 > sectio 23 > sectio 24 > sectio 6 > 2 > sectio 180 > sectio 1 > sectio 201 > sectio 52 > sectio 160 > sectio 30 > sectio 89 > sectio 60 > sectio 22 > sectio 24 > 8 > sectio 218 > sectio 1 > sectio 19 > sectio 13 > sectio 47 > sectio 69 > sectio 38 > sectio 125 > 10 > bnf17226.216 > sectio 467 > 77 > sectio 4 > . . . > sectio 23 > 19 > . . . > sectio 21 > sectio 428 > sectio 95 > sectio 6 > 7 > sectio 18 > sectio > 5 > 44 > bnf10439.190 v > sectio 119 > sectio 11 > sectio 36 > 6 > sectio 39 > sectio 198 > sectio 58 > sectio 319 > 2 > sectio 42 > sectio 59 > 10 > 6 > sectio 236 > sectio 19 > sectio 8 > 5 > sectio 48 > . . . > 4 > sectio 92 > sectio 9 > sectio > 4 > sectio 31 > sectio 2 > 2 > sectio 13 > 8 > sectio 153 > sectio 322 > sectio 386 > sectio 44 > sectio 57 > sectio 154 > sectio 16 > 4 > sectio 421 > Hildebertus Cenomanensis, Sermones, p2, 66